یه روز یه باغبونی یه مرد اسمونی
نهالی کاشت میون باغچه مهربونی
*
میگفت سفر که رفتم یه روز و روزگاری
این بوته ی یاس من می مونه یادگاری
*
اونایی که نداشتن از خوبیا نشونه
دیدن که خوبی یاس باعث زشتی شونه
*
ادمای بی احساس پا گذاشتن روی یاس
ساقه هاشو شکستن ادمای نا سپاس
*
یه باغبون دیگه شبونه یاسو برداشت
پنهون ز نامحرما تو باغ دیگه ای کاشت
*
هزار سال کوچه ها پر میشن از عطر یاس
اما مکان اون گل مونده هنوز ناشناس
(شهادت حضرت فاطمه(ع)رو به همتون تسلیت میگم)
